من مث نامه ي سربسته شدم مثل يك دل، دل بشكسته شدم در زدم تو خونشون رام ندادن انقدر قدم زدم خسته شدم بالاي بام مي زنم صدات حسين كاش باشم منم تو

من مث نامه ي سربسته شدم

مثل يك دل، دل بشكسته شدم

در زدم تو خونشون رام ندادن

انقدر قدم زدم خسته شدم

بالاي بام مي زنم صدات حسين

كاش باشم منم تو كربلات حسين

دو تا قربوني اوردم با خودم

بچه هام فداي بچه هات حسين

عوض حنجر تو من چي بدم

نذر انگشتر تو من چي بدم

اگه بچه هاتو بازار بيارن

جواب مادر تو من چي بدم

كوفه لحظه لحظه تغيير مي كنه

مهمون و از زندگيش سير مي كنه

خيلي از موهام سفيد شد اين روزا

نگروني آدم و پير مي كنه

بعد از اين ديگه منو سفير نكن

دختراتو توي كوفه پير نكن

حالا كه مي خواي بياي، بيا ولي

زن و بچه تو ديگه اسير نكن*

واسه تو شب تا سحر در مي زنم

وا نکردن در ديگر مي زنم

دارم از دل نگرونى مي ميرم

خودم و اين در و اون در مي زنم

نيا گفتنم برا دخترته

گريه هام براى انگشترته

با سر شکسته سربسته مي گم

اونکه دارى میاريش خواهرته

چه جورى به فکر جونت نباشم

يا که گريون جوونت نباشم

همه آماده کشتن تواند

چه جورى دل نگرونت نباشم

کوفه با حرمله بيعت مي کنه

برا کشتن تو نيت مي کنه

كوچه هاى تنگى که اين جا داره

خيلي زينب و اذيت مي كنه

 علی اکبرلطیفیان