بی تو نابودم و ای وای... زبان می گیرد باغ ایمان دلم رنگ خزان می گیرد با تو سر سبزتر از فصل بهارم م

بی تو نابودم و ای وای... زبان می گیرد

باغ ایمان دلم رنگ خزان می گیرد

با تو سر سبزتر از فصل بهارم مادر

عشق در زندگی من جریان می گیرد

واژه ها در شب میلاد تو هییت دارند

وزن شعرت دم «یا فاطمه جان» می گیرد

كوثرم! سوره ی قرآن شدنت حكمتی است

این عیانی ست كه حجت به بیان می گیرد

بركت گندم ما بسته به دستاس شماست

سفره ی مردم ری، كی غم نان می گیرد

مادری كن! پسرت خورده زمین، زود بیا

دستم از گرمی دست تو توان می گیرد

تیر ابلیس مرا از تو نگیرد خوب است!

بال ایمان مرا فقر، نشان می گیرد

اشك هایم به هوای نخی از چادرتان

سر بازار ولای تو دكان می گیرد

در شلوغی قیامت تو فقط فكر منی

دستم از دامنتان برگ امان می گیرد

در ركوعت همه ی عرش به هم می ریزد

سجده را طول نده! پهلویتان می گیرد

چه قنوتی سر سجاده ات ای حضرت صبر!

درد، انگشت تعجب به دهان می گیرد

ای قلم! صحبتی از رفتن و تابوت نكن

دل مظلوم ترین مرد جهان می گیرد

وحيد قاسمي