از عطر و بوی یاد تو این آشیان پر است خانه ز گریه های شب و بی امان پر است از دیده رفته ای ولی ا

از عطر و بوی یاد تو این آشیان پر است

خانه ز گریه های شب و بی امان پر است

از دیده رفته ای ولی از دل نرفته ای

ازغصه ی تو سینه ی من همچنان پر است

تابوت روی دوش بهارم کشید و برد

دنیا بدون عشق فقط از خزان پر است

بشکسته بال و سوخته پر کوچ کردی و

یاد پریدنت دل این آسمان پر است

از خاطرم که لحظه ی غسلت نمی رود

زین غم دلم به وسعت یک کهکشان پر است

فضه که آب ریخت به روی تو فاطمه

دیدم زمینه ی تنت از ارغوان پر است

بعد از تو بچه های تو ساکت نمی شوند

خانه ز ناله های شب کودکان پر است

تنها به یک اشاره همه گریه می کنیم

جای تو هست خالی و چشمانمان پر است

هر جای خانه ام ، در و دیوار تا حیاط

از یادگارهای تو یاس جوان پر است

باران تمام می شود و تازه فاطمه

وقت سحر مدینه ز رنگین کمان پر است

رضا رسول زاده