تبلیغات
آخرين ارسال هاي تالار گفتمان
|
مبهوت مانده فلسفه از اين محال ها
ازلطف او گرفته زبان ها مجال ها
يک لحظه مصطفی و همان لحظه مرتضاست
يک جا ظهورکرده جمال و جلال ها
از بوسه بوسه های پيمبر به دستهاش
هردو رسيده اند به اوج کمال ها
با يک خطابه ، کار نبی گونه کرد و گفت
تنها علی است مرز حرام و حلال ها
سکان عرش و رشته خلقت به دست اوست
ترسی نداشت در دل خود از جدال ها
... نفرين اگر نکرد به امر امام بود
او فاطمه است، مظهر اين امتثال ها
آن روز اگر بلال اذان شکسته خواند
امروزروی مأذنه ها ما بلال ها . . .
. . . با روضه می کشيم وسط پای کوچه را
بعد از گذشت اين همه از عمر سال ها
آتش کجا و معجر ريحانه بهشت...!؟
ماندند زيـر بار چــراهـا سئــوال هـا
يک جمله عمق جان مرا واژه واژه سوخت
آخـر چگـونه پـرزده با اينــکه بال هـا. . . . !؟
تعداد بازديد : 151
پنجشنبه 22 فروردین 1392 ساعت: 8:09
نویسنده: خادم الزهرا (س)
نظرات(0)
مطالب مرتبط
بخش نظرات این مطلب
