پادشاه ملک ایران بند اول جان عالم فدای گنبدتان من اسیر نمای گنبدتان دل میان حریم سینه تپد

پادشاه ملک ایران

بند اول

جان عالم فدای گنبدتان
من اسیر نمای گنبدتان

دل میان حریم سینه تپد
لیک مولا برای گنبدتان

همه شب کار من شده به سحر
پر زدن تا فضـــای گنبدتان

زائران شما چه مبهوتند
در نگاه طــلای گنبدتان

خیره بر عکس گنبدت بشوم
تا کند دل هوای گنبدتان

دوست دارم که بوسه ای بزنم
پرچم دلــربای گنبدتان

چه عجیب است ماجرای شما
که رضای خدا رضای شما...!

بند دوم

ما چو مور و شما سلیمانی
ما چو قطره شما چو طوفانی

هشتمین نور روشنایی بخش
مــــعنی آیــه های قــرآنی

با وجود غـــریبیت مولا
تو شهنشاه مُلک ایرانی

طوس را جلوه ای دگر دادی
چه حریمی چه صحن و ایوانی...!

نذر کردم ببینمت مولا
سر خود را کنم به قربانی

مرتضایی، رضا و یا که علی
هر که هستی تو صاحب جانی

دستتان نبض عالم امکان
و وجود تو آبروی جهان

بند سوم

فاش گویم و هرچه باداباد
که به (عشق) تو شد جهان ایجاد

زین سبب گویم ایچنین که تویی
بــــر تمامی أنبیا اســتاد

آه مولا دلم چه دلتنگ است
از برای نماز گوهرشاد...

نوری و نور زاده ای زین رو
نوری از تو بُود امام جواد(ع)

کاش میشد مجاوت بودم
دارم از دوریت دوصد فریاد

آهویی خسته ام به دام شما
که نخواهد شود دمی آزاد

أیها النّاس این شما این شاه
او کریم است، هرچه خواهی خواه...