در این مسیر هر که هوادار می شود
از شیعیان حیدر کرار می شود
هر کس گدای فاطمه شد عاقبت به خیر
هر کس نشد، به پیش همه خار می شود
ذکر علی طنین لب قوم فاطمه است
هر کس مگر که میثم تمار می شود!
خاک وجود من زکف پای فاطمه است
کارم بدون مادریش زار می شود
این رشته های چادر مادر که حبل ماست
فردا برای خصم علی دار می شود
آنکس که بین کوچه لگد زد به فاطمه
فردا حواله اش به علمدار می شود
در بین روضه هر که به زهرا ادب کند
او را امیر شیعه نگهدار می شود
هر کس که بغض دشمن مولا به دل گرفت
با گوشه چشم فاطمه مختار می شود
این چند روزه صورت زهرا گرفته است
اما چرانگاه علی تار می شود
زهرا اگر که رفت تمام مدینه هم
روی سر علی ست که آوار می شود
شاعر: مهدي نظري
اندازه بود چادرش اما کشیده شد