اشعار شهادتی - 67

یا امام جواد (ع)

افتاده بين حجره و آبش نمي دهند
ميگويد آب آب و جوابش نمي دهند

اين قوم جاهلي که به دست امام خويش
آب از براي کسب ثوابش نمي دهند

حاجت به آبِ روي زمين ريختن نبود
يک رو به قبله را که عذابش نمي دهند

از بسکه کف زدند و شده هلهله به پا
ماندم درون خانه عروسي است يا عزا

در کودکي اي آنکه زدي مشت بر زمين
حالا به جاش آمده زهرا بيا ببين

تو از شنيده هاي غمش قد خميده اي
اکنون ببين هرآنچه که قبلا شنيده اي

در پشت درب بسته ي حجره نشسته است
يك مادري كه خسته و پهلو شكسته است

مادر تلاش كرد ولي درب بسته را
دست شكسته اش نتوانست وا كند

اين پشت در نشسته يا افتاده از نفس
دستش بلند شد پسرش را دعا كند

ميگفت اي خدا نكند مثل كربلا
اين بار هم كسي سري از تن جدا كند

آمين فوج فوج كبوتر بلند شد
تا سايه اي براي تنت دست و پا كند

لب تشنه ، دست وپا زده است مانده بي پناه
اين حجره جلوه ايست ز گودال قتلگاه

حمید کریمی

امام حسین(ع)-مناجات

من ریزه خور سفره ی احسان حسینم

عمری بود ای دوست که مهمان حسینم

بر کشور قلبم بود او حاکم مطلق

سر تا به قدم بنده فرمان حسینم

شهد غم عشقش ز ازل گشته به کامم

زان رو به ابد بسته ی پیمان حسینم

روزی که کسی را نبود پشت و پناهی

من گرد صفت دست به دامان حسینم

فردا به لبم خنده بود از کرم او

امروز رهین غم و گریان حسینم

فخرم به جهان بس که ز الطاف الهی

من نوکر درگاه و ثنا خوان حسینم

حجت الله خدا مردی

یا حسین (ع)
مناجاتی اربعین و گریز به مقتل

باز این دل خسته
میل حرم داره
چون خیلی دلتنگه
صحن علمداره

مرغ دل و چاووش
هستم ، علم بر دوش
اینبار میرم از هوش
با دیدن شیش گوش

من مهر خاکت رو
روی جبین دارم
من شوق پابوسی
تو اربعین دارم

از عشق تو مستم
من نوکرت هستم
هر لحظه می گیرم
دستترو ، تو دستم

اوندفعه چشمونم
پیش تو سو سو زد
با جاروی پلکام
صحنت رو جارو زد

ایندفعه میامو
فرش رهت میشم
خوشبخت خوشبختم
دیگه می خوام چیشم

مژگان تر دارم
از غم ثمر دارم
شرمنده ام ارباب
پیش تو سر دارم

با صورت افتادی
آقا توی مقتل
زینب سراسیمه
 اومد به روی تل...

جعفر ابوالفتحی

من حاجیم که بسته ام احرام اما در حرم
فرقی ندارد در میان مکه ام یا در حرم
ای کعبه گل رفته ها من کعبه دل آمدم
دارم بجا می آورم اعمال حج را در حرم

هر وقت مشهد میروم انگار حاجی میشوم
لبیک گویم جای مکه نیمه شب ها در حرم
زمزم کجا و قطره ای از جام سقاخانه اش
کوثر تناول میکنیم از دست آقا در حرم
من حاجیم که بسته ام احرام در صحن رضا
مبهوت ماندم که میان مکه ام یا در حرم
یک عده ای رفتند حج تا که خدا را بنگرند
اما خدا آمد برای دیدن ما در حرم
هر قدر هم بد کرده ام اینجا ضمانت میکنند
او میخرد هر زائری نگذاشته پا در حرم
این شب نشینی حرم از والدین ما رسید
آورده اند بیشتر مارا پدر ، مادر حرم
گفتم به عرشم میبری؟ گفتا به عرشت میبرم
گفتم چگونه؟کی؟کجا؟گفتم بفرما در حرم
با آبروی آبرودار دو عالم آمدم
بهتر عنایت میکنند بانام زهرا در حرم
آن قدر پشت پنجره فولاد زانو میزنم
امضا کنی کرببلای عاشقان را در حرم

علی اکبر لطیفیان