مناجات با خدا آن که از فرط گنه ناله کند زار کجاست؟ آن که ز اغیار برد شکوۀ بر یار کجاست؟ باز ما

مناجات با خدا

آن که از فرط گنه ناله کند زار کجاست؟

آن که ز اغیار برد شکوۀ بر یار کجاست؟

باز ماه رمضان آمد و بر بام فلک

می زند بانگ منادی که گنه کار کجاست؟ 

سفره رنگین و خدا چشم به راه من و توست

تا که معلوم شود طالب دیدار کجاست؟ 

بار عام است خدا را به ضیافت بشتاب

تا نگوئی که در رحمت دادار کجاست؟ 

مرغ شب نیمه شب دیده به ره می گوید

سوز دل ساز بود دیدۀ بیدار کجاست؟

ماه رحمت بود ای ابر خطاپوش ببار

تا نگویند که آن وعده ایثار کجاست؟ 

حق به خوان کرمش طرفه متاعی دارد 

در و دیوار زند داد خریدار کجاست؟ 

آن خدائی که رحیم است و کریم است و غفور

گوید ای سوته دلان عاشق دلدار کجاست؟ 

من «ژولیده» به آوای جلی می گویم 

آن که با توبه ستاند سپر نار کجاست؟