هر لحظه نگاهت که می افتد به نگاهم یک قافله ریزد به هم از قدرت آهم هر بار می آیم که تو را خوب بب

هر لحظه نگاهت که می افتد به نگاهم

یک قافله ریزد به هم از قدرت آهم

هر بار می آیم که تو را خوب ببینم

هی سیلي و شلاق می آید سرِ راهم

دختر همه ی هوش و حواسش پی ِباباست

خوب!من که یتیمم چه به جز مرگ بخواهم؟!

حالا چه شده این همه بعد از تو نمردم!...

…از برکت عمه ست که بوده ست پناهم

ورنه لگد و کعب نی و سنگ که انگار

طوفان مهیبی ست،و من چون پرِ کاهم

آتش که نوازش کند آیا اثری هم

می ماند از آن معجر و گیسوی سیاهم؟

هر جا که رسیدیم مرا مسخره کردند

انگار نه انگار که من دختر شاهم

خولی و سنان،ضجر،دگرها و دگرها...

من یک تن و همدست شدند این همه با هم

هر کس ز عمو کینه به دل داشت مرا زد

بی آنکه بگویند چه بوده ست گناهم

بر نی سر اصغر رود اما سر من نه؟!

ای شمر ، تو یا حرمله...دریاب مرا هم

(علي صالحي)