برای بارغمت سوگوار بایدشد
تمام عمر ازاین غصه زار بایدشد
برای خضرشدن در کنارصحن تو با
غلام وخادم تو همجوار بایدشد
نوشته اندبرای زیارت زهرا
بسوی مرقدتو رهسپاربایدشد
برای مثل سلیمان شدن فقط بی بی
بروی فرش حریمت سوار باید شد
برای اینکه امام رضا مرابخرد
زداغ روضه ات ابر بهار باید شد
ندیدی آخرکاری برادر خود را
ازاین مصیبت تو غصه دار باید شد
نوشته اند:کریمه، به مصحف نامت
به شوق دانه رسیدم دوباره بربامت
تو آمدی وهمه آمدند دیدن تو
بهارشد همه جابا تب رسیدن تو
شبیه خیمه وگودال کربلا که نبود
کریمه،پشت امام رضادویدن تو!
اگرچه ازنفس افتادی وشدی پرپر
ولی نبودچوزینب نفس بریدن تو
توآمدی ودراین شهر دلسپرده کسی
به تازیانه نیامد برای چیدن تو
تورانبرد کسی بر دهانه بازار
فقط فراق شده علت خمیدن تو
عنان ناقه ی تودست محرمان بودو
نیامدند برای اسیر دیدن تو
ولی زسینه ی زینب زبانه بالا رفت
به هرکجاکه رسید تازیانه بالا رفت
سه ساله دخترکی زیردست وپاافتاد
بروی گونه ی این تک ستاره جاافتاد
هزار مرتبه جای همه کتک زدنش
هزار مرتبه از ناقه بی هوا افتاد
به تازیانه کتک خورد وپاشد از جایش
ولی دومرتبه باضربه های پاافتاد
زمین که خورد سه ساله کناراو عمه
به یادصحنه گودال کربلا افتاد
کناردیده درخون نشسته اش صدبار
سرعموی رشیدش زنیزه ها افتاد
شبی که گم شدو آن زجر رفت دنبالش
بروی ناقه روان بودوبی صدا افتاد
ولی به عمه پرازبوی فاطمه برگشت
به سوی قافله زخمی تراز همه برگشت
دل شده راهی دوباره سوی قم