کربلا ....
آتش ....
ای کربلا آتش به جان عشق کردی
جان جهان آتش فشان عشق کردی
ما را به روز عاشقی لایق نمودی
تو جان ما جانا نشان عشق کردی
آن کشته ی عریان بدن سبط رسول است
در مقتلت او را جهان عشق کردی
اشک از رخ عاشق چکید و شد فراتت
از اشک غم دریا روان عشق کرد
گلدسته های پاک تو تفسیر عشق است
با آن حرم بر ما بیان عشق کردی
مستِ مستم کن پیاپِی ،کربلا از سبو و باده و مِی ،کربلا ماهیانه گر که روزی میدهی پس کَرَم کن روزیِّ دِ�