ای غریبی کــــــــــــــه ز جد و پدر خویش جدائی خُــــــــ

ای غریبی کــــــــــــــه ز جد و پدر خویش جدائی

                                         خُــــــــــفته در خاک خراسان، تو غریب الغربائی

این رواق تو و صحن و حرمت همچو بهشت است

                                         روضه ات جنت فـــــــــــــردوس مسمّا به رضائی

آه از آنـــــــــــــــدم که ز سوز جگر و حال پریشان

                                      نــــــــــــــــــــــــاله ات گشت بلند آه تقی جان کجائی

ای شه یثرب و بَطــــــــــــــحا تو غریبی به خراسان

                                     سرور جــــــــــــــــــــــمله غریبان و معین الضعفائی

اغنیا مکـــــــــــــــــــــــــــه روند و فقرا سوی تو آیند

                                     جــــــــــــــــــــان به قربان تو شاها که تو حج فقرائی