سوز بده بر سخنم به دل سوخته ی خواهرت حسین تا که بگویم سخن از تن صد چاک علی اکبرت حسین ناله زنم ی

سوز بده بر سخنم به دل سوخته ی خواهرت

حسین

تا که بگویم سخن از تن صد چاک علی اکبرت

حسین

ناله زنم یاد کنم ز لب خشک علی اصغرت

حسین

آقا گوهر اشکم شده ایثار تو

حسین

گریه کنم یاد علمدار تو

حسین

ای پدر و مادر من به فدای لب عطشان تو

حسین

نیزه و شمشیر و سنان کفن پیکر عریان تو

حسین

بر سر نی جلوه کنان سر همچون مه تابان تو

حسین

من را مران از درت

حسین

به پهلوی شکسته ی مادرت

حسین

شعله ی دل جای نوا همه شب سر کشد از نای من

حسین

ناله برایت همه وقت به سما از همه اعضای من

حسین

کز که جدا شد ز بدن لب عطشان سر مولای من

حسین

وای من و وای من و وای من

شسته شد از خون رخ مولای من

اهل حرم

جامه دران

موی کنان

لطمه زنان

به خیمه ها

به کربلا

راس حسین

به نیزه ها

یا حسین