آه از آن ساعت که با صد شور شین زینب آمد بر سر قبـــر حسین السلام ای کُــــــــشتۀ راه خــ

آه از آن ساعت که با صد شور شین           زینب آمد بر سر قبـــر حسین

السلام ای کُــــــــشتۀ راه خــــــــدا             اسلام ای نور چــشم مصطفی

السلام ای شاه بــــــی غسل و کفن             السلام ای کُشتــۀ دور از وطن

بهــــر تـــــــــو امروز مهمان آمده             خواهرت از شــام ویران آمده

چون تو رفتی بی کس و یاور شدم             دستگیر فــــــــــرقه کافر شدن

آتش کیـــــن کـــــــوفیان افروختند             خیمۀ مـــــا را به آتش سوختند

الغــــــرض از کوفه تا شام خراب             گر چه مـادیدم ظلم بـی حساب

لـــــیک دارم شکوه ها از اهل شام            کز سر دیوار و از بـــالای بام

آه از آن ساعت که از روی غضب           زادۀ سُفیـــــان یـــــزید بی ادب

در حضور خــــــواهر گــــریان تو           چوب می زد بر لب و داندن تو