دو بیتی

ما را که به خدمتت رسیدن سخت است         دیدن همه را تو را ندیدن سخت است

بـــــــــــار غم تو، به جان کشیدن اسان         از دشمن، طعـــنه شنیدن سخت است

از هجر تـــو بی قرار بودن تا کی؟       بــــــــازیچۀ روزگار بودن تا کی؟

ترسم که چراغ عمر گردد خاموش       دور از تو، به انتظار بودن تا کی؟

چهرۀ گل باغ و صحرا را گلستان می کند             دیدن مهدی هزاران درد درمان می کند

مدعی گوید که از یک گل نمی گردد بهار             من گلی دارم که عالم را گلستان می کند

شب اگر رنگ رخ ماه نبیند سخت است   لب تشنه اگر آب نبیند سخت است

ما همه نوکر و ارباب توئی مهدی جان    نوکر رخ ارباب نبیند سخت است