مجید لشکری امام زمان(عج)-مناجاتی بیا موازنه ها را، تمام آینه ها را، تبی دوباره بریز به لوح و جوه

امام زمان(عج)-مناجاتی

بیا موازنه ها را، تمام آینه ها را، تبی دوباره بریز

به لوح و جوهر و خامه، به واژه واژه ی چامه، بیا شراره بریز

نه نور گنگ و چراغی، نه نار و آتش و داغی، نه ماهتاب شبی

به خاک تیره و تارم، به کهکشان و مدارم، کمی ستاره بریز

قسم به طالع سعدت، شبیه گیسوی جعدت، گره نشسته به دل

به زانوان غزالم، به لحظه های محالم، توان و چاره بریز

تو از تبار خلیلی، دلیر و پاک و اصیلی، عصا گرفته بیا

نیام شب زده ها را، تمام بت کده ها را، به یک اشاره بریز

الا که خیر کثیری، چه لحظه ها که عثیری^۱، نصیب شیعه شده است

بدون قصد تفأل، بیا و روح تغافل، از استخاره بریز

ببین که بی تو اذان ها، ببین که خطّ و نشان ها، دچار رنگ ریاست

حقیقت ازلی را، شکوه نام علی را، به هر مناره بریز

برای «شیب خضیبی»، به پای «خدّ تریبی»، میان ناحیه ات^۲

بلور اشک تلذّا، کنار تربت سقّای ماهپاره بریز

***

۱- عثیر: لغزیدن و با سر به روی زمین خوردن