حضرت عباس ع

حضرت عباس (ع)-مدح و مصیبت

اصلاً تو آفریده شدی محض دلبری

ای شاه كار دست خدا وه چه محشری!

بالا بلند قد تو قامت قیامت و

شایسته شنیدن الله اكبری

تو یك طرف و هر چه سپاه است یك طرف

در یك كلام این كه ابالفضل حیدری

اوج غرور دشمنتان در غلاف شد

تا دست سوی قبضه شمشیر می بری

قصد نبرد با صف دشمن نداشتی

تا مثل آب خوردن از آنها سر آوری

ابرو گره نزن كه زمین لرزه می شود

در زیر پات، روی هم افتند لشگری

چشمت، خودش سپاه تنومند زینب است

روز سپاه كفر ز ترس شما شب است

تازه كنار علقمه فهمیده می شود

این برق چشم ها چه قدر دیده می شود

زیرآب چشم های قشنگ تو را زدند

از بس شبیه تیغ درخشیده می شود

آتشفشان غیرت سنگین چشم تو

با تیرهای حرمله خشكیده می شود

حالا چقدر فاصله دار است پیكرت

با كمترین تكان تو پاشیده می شود

مثل كلاه و پرچم و دستار سبزتان

خلخال كودكان همه دزدیده می شود

اینك سه روز رفته و باقیِ پیكرت

ما بین قبر كوچك تان چیده می شود

شرمنده ام اگر به دلت غم گذاشتم

با واژه ها برای شما كم گذاشتم