حضرت علی اکبر ع

حضرت علی اکبر(ع)-شهادت

دور عیش و کامرانی شد تمام

وقت مرگ است ای پدر بادت سلام

ای پدر اینک رسول داورم

داد جامی از شراب کوثرم

تا ابد گردم از آن پیمانه مست

جام دیگر بهر تو دارد به دست

شه ز خیمه تاخت باره با شتاب

دید حیران اندر آن صحرا عقاب

با همان آهن دلی گریان بر او

چشم خونین اشک جوشن مو به مو

چهر عالم تاب بنهادش به چهر

شد جهان تار از قِران ماه و مهر

سر نهادش بر سر زانوی ناز

گفت کای بالنده سرو سر فراز

ای بطرف دیده خالی جای تو

خیز تا بینم قد و بالای تو

این بیابان جای خواب ناز نیست

کایمن از صیاد تیر انداز نیست

خیز تا بیرون از این صحرا رویم

اینک بسوی خیمه ی لیلا رویم

رفتی و بردی ز چشم باب خواب

اکبرا بی تو جهان بادا خراب