ما که مرید میکده و مست باده ایم

امام حسین(ع)-مناجات اول مجلس

ما که مرید میکده و مست باده ایم

عمرى است دل به حضرت معشوق داده ایم

قبل از سرشتن گِلِمان مفتخر شدیم

در کوى عشق نوکر این خانواده ایم

جائى که جبرئیل ز خدام این در است

ما هیچ تر ز هیچ و یک عبد ساده ایم

ما تازه با غم تو نگشتیم آشنا

جانا کنیز زادۀ تو بنده زاده ایم

یا ایها الامیر به یک موى تو قسم

تا زنده ایم پاى رهت ایستاده ایم

وقتى شهید تا به مقام شهود رفت

ما را بگو که تازه در آغاز جاده ایم

با عشق اینکه روزى از اینجا گذر کنى

صورت به زیر مقدم پاکت نهاده ایم

حق گریه را به نام شما آفریده است

ما فیض گریه را به دو عالم نداده ایم

در بین روضه دیدۀ پر اشک بسته ایم

با یک سلام تا حرمت پر گشاده ایم

ما را ز جام گریه لبالب نوشته اند

ما را غلام حضرت زینب نوشته اند

قاسم نعمتی