اشعار فاطمیه – مدح – نادر حسینی زهرا همان کسی که دلی داغدار داشت یک کوه صبر در همه جا در کنار داش�

اشعار فاطمیه – مدح – نادر حسینی

زهرا همان کسی که دلی داغدار داشت

یک کوه صبر در همه جا در کنار داشت

او مظهر نجابت و عصمت در عالم است

او از حیا به دور خودش یک حصار داشت

چیزی نمانده بود که پیغمبری کند

از بس که او به پیش خدا اعتبار داشت

کم سن و سال بود ولی مادر همه است

حتما شنیده اید که هجده بهار داشت

زهرا یتیم شد به همین سن و سال کم

با او زمانه هم سر ناسازگار داشت

از گریه های او چه  بگویم که فاطمه

هر روز روی گونه ی خود آبشار داشت

هی گریه،گریه،گریه،شب و روز گریه کرد

از بس که فاطمه گله از روزگار داشت

این شعر قصد روضه ندارد ولی نشد

تا بگذرم که فاطمه از شیشه بار داشت

هرگز نشد که بگذرم از اینکه کوچه نیز

بعد از عبور فاطمه  گرد و غبار  داشت

هرگز نشد،نشد که نشد بگذرم از این

از اینکه روی فاطمه رنگ انار داشت

زهرا شهید گشت  ولی کاش لا اقل

او هم شبیه اینهمه سنگ مزار داشت

نادر حسینی