مدح حضرت زهرا (س) کعبه اش بود و ز شب تا به سحر ماتش بود دخترش بود ولی مادر ذراتش بود وقت بوسیدن گیسوی

مدح حضرت زهرا (س)

کعبه اش بود و ز شب تا به سحر ماتش بود
دخترش بود ولی مادر ذراتش بود

وقت بوسیدن گیسوی ملاحت بارش
گرم بوییدن استبرق جناتش بود

جای ام سلمه همسر پاکش تو ببین
فاطمه دلخوشی اکثر اوقاتش بود

او سه آیه است ولی تا دم آخر احمد
مست و مبهوت، ز زیبایی آیاتش بود

رفت معراج که با فاطمه محشور شود
ظاهرا سیب ولی فاطمه سوغاتش بود

اختیار همه ی کون و مکان با او بود
عالمی تحت ید "فاطمه ساداتش" بود

مصطفی کاشت که یک فاطمه برداشت کند
خود ، علی بود و علی، فاطمه مرآتش بود

آنچه میگفت علی بعد نمازش: "زهرا"(س)
"راضیه" ناحیه ی صبح فیوضاتش بود

قبر مخفیش خودش یک تنه اثباتش کرد
چه کسی گفته کسی در پی اثباتش بود؟

لحظه ای که به زنان معنی قرآن میگفت
خود قرآن بخدا محو عباراتش بود

"وهم" را زیر لحد برد و یقین را آورد
آن زمانی که عرب مست خرافاتش بود

کنه "والعصر" به قدر شب قدرش سوگند
وقت و بی وقت فقط ساکن ساعاتش بود

روح اخلاق مدارش به سلوکش مقیاس
جود و احسان، وطن و موطن عاداتش بود

دید با چشم دلش هر دل برزخ رفته
سهم هر کس که شده دشمن او آتش بود


جعفر ابوالفتحی

منبع:
پایگاه اطلاع رسانی اشعار جعفر ابوالفتحی
www.Neyjaf.ir
 

کانال تلگرام سایت حرم شاه :

https://telegram.me/harameshah2