مدح حضرت سیدالشهداء (ع) ای شهپر جبریل فرش پای زائرهات سیمرغ حق پر میزند بر گنبد زیبات مشکات نوری و ت

مدح حضرت سیدالشهداء (ع)

ای شهپر جبریل فرش پای زائرهات
سیمرغ حق پر میزند بر گنبد زیبات

مشکات نوری و تو مصباح الهدا هستی
عالم چراغان است از آن شمس بی همتات

حتی دل از سنگ سیه ، هم می ربائی تو
تنها نه خالق بلکه هر خلق جهان شیدات

هر چه به دیوان سخن من غوطه ور گشتم
یک جمله هم پیدا نکردم تا کنم معنات

تو هدیه ی رب جلی در هاله ی نوری
که به دل زهرای اطهر کرده حق اهدات

در بطن زهرا همسخن با مادرت بودی
کی می تواند بر بیاید دستم از املات

این هم مقام آنکه با تو همنشینی کرد
در کربلای پر بلا عباس شد سقات

ای شور عاشورا شه شهد شهادت نوش
زینب شده نوحه گر از فریاد واویلات

عاشم نیَم ، عاشق بوَد، زینب که در گودال
شد تکه تکه پیش چشمش قامت رعنات


جعفر ابوالفتحی

منبع:
www.Neyjaf.ir