یا علی ...
به دم تيــغِ ذوالفــقارِ علي
دل من هم شده شكارِ علي
دور از او اسير تشويشم
خاطرْ آسوده ام كنارِ علي
ايمني دارم از عذاب به حشر
تا كه هستم توي حصارِ علي
مستِ عشقِ كسي نخواهم شد
منِ آشفته ي خُمارِ علي
"به گواهِ فَمَنْ يَمُتْ يَرَني"
وقت مرگم در انتظارِ علي
سجده ي شكر مي كنم يك عمر
گر بيايم دمي به كارِ علي
مثل سيّاره ها، به گرد نجف
مي زنم چرخ در مدارِ علي
همه ديدند عبدود ها را
كُشته ي هيبت و وقارِ علي
برق خورشيد را ز رو بُرده ست
صيقلِ تيـغِ آبدارِ علي
جلوه ي ديگر قيامت بود
صحنه ي رزم و كارزارِ علي
دل من چون دژي ست تو در تو
فتح اين قلعه هست كارِعلي
بيقراري ماست ارثي ، چون
مادرِ ماست ، بيقرارِ علي
دستهاي رشيد سقّا را
داده دادار، دستِ يار علي
بيت بيتش تفضّل زهراست
غزليّاتِ ماندگارِ علي
محمد قاسمي
بنویس زان روایت سر تا به پا عرق