امام علی(ع)-مدح و ولادت دل قیمتی نداشت، مطهر نبود اگر در آسمان نور کبوتر نبود اگر خشکی تمام وسعت دل

امام علی(ع)-مدح و ولادت

دل قیمتی نداشت، مطهر نبود اگر

در آسمان نور کبوتر نبود اگر

خشکی تمام وسعت دل را گرفته بود

چشمان خاک خورده ی ما تر نبود اگر

میخانه ی مستی ما بسته می شدند

شهد و شهود و ساغی و ساغر نبود اگر

لب تشنگی ما که به پایان نمی رسید

خیر کثیر ساقی کوثر نبود اگر

حب علی و آل علی را نداشتیم

فیض دعای حضرت مادر نبود اگر

قطعا میان موج بلا غرق می شدیم

این کشتی نجات شناور نبود اگر

آتشفشان قهر خدا شعله می کشید

در سینه ها محبت حیدر نبود اگر

دلها دخیل بام تو لایمکن الفرار

گشته اسیر دام تو لا یمکن الفرار

درد دل شکسته ی ما می شود دوا

وقتش رسیده حاجت ماهم شود روا

دستان خالی و کرم حضرت کریم

دستان ما و دست امیر گره گشا

نامم میان جمع گدایان حیدر است

آن دلبری که برده از اول دل مرا

روز ازل که حرف تو آمد وسط علی

عالم شنید نغمه ی قالوا بلای ما

بر روی دست بنت اسد حضرت اسد

رو به شکاف کعبه شده گرم ربنا

"هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق"

عشقی که همنفس شده با عشق مرتضی

در آسمان عشق خدا نور منجلی

ماییم و ذکر ناب تو یا مرتضی علی

مریم به روی دست مسیحا گرفته است

یا روی دست،آسیه موسی گرفته است

این هاجر قبیله که در اعتکاف بود

بعد از سه روز حاجت خود را گرفته است

کعبه به یمن مقدم سبز ابالحسن

دیگر خواص عرش معلی گرفته است

امشب میان گرمی آغوش قبله گاه

قبله نمای اهل خدا جا گرفته است

قطره به زیر سایه لطف ابوتراب

لحظه به لحظه هیبت دریا گرفته است

مانند جلوه ی ترک خانه خدا

کار دل ترک زده بالا گرفته است

مرده به لطف نام شما زنده می شود

نام تو سبقت از دم عیسی گرفته است

حصن حصین من شده عشق تو یاعلی

عمری وجودم عطر تولی گرفته است

لطفی کن و دعای من خسته را بخر

روزی مرا به صحن و سرای نجف ببر