آقای من... همینکه حاصل یک عمر لبخند رضا هستی محمد هم که باشی باز دلبند رضا هستی میان بهترین هایی چه �

آقای من...

همینکه حاصل یک عمر لبخند رضا هستی

محمد هم که باشی باز دلبند رضا هستی

میان بهترین هایی چه تفضیلی ازاین برتر

که بابای علی هستی و فرزند رضا هستی

به مشهد که به جای خود دلم در کاظمینت هم

بگوید یارضا ازبس همانند رضا هستی

قسم خوردن به نامت میدهد حاجت به قدری که

به محشر هم گمانم ذکر سربند رضا هستی

خدا میخواست تا معنای بخشیدن عیان گردد

جواد آمد که این معنا برای ما روان گردد

رضا که صاحب فرزند میشد آخرش، اما؛

خدا میخواست تا این فیض، سهم خیزران گردد

پسرگشتن ازاین سو و امام شیعه از آن سو

جواد آمد که این گردد جواد آمد که آن گردد

حکایت ها فراوان است از هرلحظه ی این طفل

چنانکه صدگلستان ضرب در صدبوستان گردد

علی هرچند فرزند محمد بود، ایندفعه

محمد از علی آمد که فخر شیعیان گردد

دراین وادی اگر سودی ست با درویش خرسند است

تجارت جز درِاین خانه سودش هم زیان گردد

پدر با داغ فرزندش، پدر با داغ دلبندش

ولی اینجا پسر باداغ بابا امتحان گردد

شب میلاد فرزندش همینکه تشنه لب باشد

گمانم «خیزران» هم اشک ریز خیزران گردد

مهدی رحیمی