ارباب من... هرکسی لب بر لب پیمانه زد از ته دل ناله ی مستانه زد آنقدَر اوضاع روحم شد خراب زیر گوشم سا

ارباب من...

هرکسی لب بر لب پیمانه زد

از ته دل ناله ی مستانه زد

 آنقدَر اوضاع روحم شد خراب

زیر گوشم ساقی میخانه زد

طفل بازیگوش هستم پس بزن

گاه باید سنگ بر دیوانه زد

گنج گاهی در دل ویرانه است

یک سَری باید به این ویرانه زد

حال و روز عاشقان آشفته است

پس نباید موی خود را شانه زد

سوزش پر کمتر از سوز دل است

گریه هایم طعنه بر پروانه زد

ملک ری خورده ب نامت بهتر است

پرچمت را سر در هر خانه زد

جام کوثر نوش جانش میشود

در محرم هر که سقاخانه زد

مثل خولی یک سَری هم فاطمه

بر تنور کنج مطبخ خانه زد

پنجه ی مادر کجا و دست شمر

گیسویت را وحشیانه شانه زد

پیش چشمان خودم با چوبدست

بر لب تو زاده ی مرجانه زد

میوه ی قلبم سر تقسیم تو

نیزه با تیر سه شعبه چانه زد

رضا قربانی