تبلیغات
آخرين ارسال هاي تالار گفتمان
|
آمد حسین ، عشق و صفا آفرید ورفت
نخل امید در دل ما پرورید و رفت
در ان زمان که ظلم ز حد هم گذشته بود
امد به روی ان خط بطلان کشید و رفت
بنیاد ظلم و کاخ ستم پرور یزید
ویرانه کرد و بعد به اتش کشید و رفت
از مال و هستی و زن و فرزند خود گذشت
دست از جهان کشید و به جانان رسید ورفت
از داغ جانگداز علی اکبر جوان
شد پیر و گشت موی سر او سپید و رفت
اصغر به روی دوش پدر وا مصیبتا
تیر سه پر به حنجر پاکش رسید و رفت
تا دید جسم غرق به خون برادرش
اندر کنار علقمه قدش خمید و رفت
رضا رحمتی
تعداد بازديد : 141
شنبه 04 بهمن 1393 ساعت: 10:56
نویسنده: خادم الزهرا (س)
نظرات(1)
مطالب مرتبط
بخش نظرات این مطلب
| این نظر توسط حبیب محبیان در تاریخ 1393/11/04 و 22:54 دقیقه ارسال شده است | |||
|
من ندارم این لیاقت را که مولا خوانمت
چونکه مافوق تمام عالمین می دانمت دست من کوته بود تا که بگیرم دامنت لیک پایت رابگیرم بر بصر بنشانمت ریزه خوار خوان احسان تو می باشم ولی با لسان الکنم ای گل مدام افشانمت ای ثمر بخش جمال کبریایی روی تو میزبانا چهره ات بگشا ببین مهمانت بارگاهت را سلیمانا منم مور ضعیف گفته بودم با دلم دور حرم گردانمت گر ز هجران تو بی تابی نماید گویمش همچو شمع اندر دل شب تا سحر سوزانمت |
||
