ابن الحسن...
کردی به خونت نیزه ها را آبیاری
شاید بروید صد نیستان از بهاری
من منتظر بودم که شاید باز گردی
مُردم میان خیمه از چشم انتظاری
من یک نفس از خیمه تا مقتل دویدم
تا دیدمت بر خاکها سر میگذاری
یک یا حسینی بیش تا مقتل نمانده
یک لحظه دیگر اگر طاقت بیاری
دستم سپر شد تا نگوید، شمر ملعون
دور و برت دیگر عمو یاور نداری
از درد زخم سینه یا از درد پهلو
این قدر دندان روی لبها می فشاری
مجید قاسمی
لشگریان خیره سر،چند نفربه یک نفر؟