تبلیغات
آخرين ارسال هاي تالار گفتمان
|
زسوکت اي پدر من هم ز عمر خويش بيزارم
نباشد هيچ کس جزاين دل غمديده غمخوارم
توبودي مرحم درد بابا. از کودکي بابا
تو هم رفتي زبيداد فلک بنکر که بيمارم
به روي زانوي پرمهر تو بکذاشتم من سر
ولي من بعد از اين سر را به دامان که بکذارم
ببين جان پدر خم کشته پشتم از غم دوران
چسان بار مصيبت را به دوش خويش بردارم
مجسم مي کنم درياد خود محراب خونين را
زمظلومي تو شب تا سحر از غصه بيدارم
مهدي عظيمي
تعداد بازديد : 117
جمعه 27 تیر 1393 ساعت: 10:49
نویسنده: خادم الزهرا (س)
نظرات(0)
مطالب مرتبط
بخش نظرات این مطلب
