سخت گذشته به خدا ای گل نرگس طول کشد تا به کجا ای گل نرگس دست گرفتم به عصا ای گل نرگس پیر شدیم رفت بیا ای گل نرگس مانده فقط از تو یک غروب نشان�

سخت گذشته به خدا ای گل نرگس

طول کشد تا به کجا ای گل نرگس

دست گرفتم به عصا ای گل نرگس

پیر شدیم رفت بیا ای گل نرگس

مانده فقط از تو یک غروب نشانی

گرد عبای توأم مرا نتکانی...

من به خدا غیر تو محبوب ندارم

غیر همین یک دل معیوب ندارم

اشک به اندازه ی یعقوب ندارم

صبر به اندازه ی ایّوب ندارم

کاش مرا هم تو به پرواز بگیری

زیر پر و بال مرا باز بگیری

پس بیا که همره قبور نباشم

وای اگر موقع ظهور نباشم

سایه بینداز زیر نور نباشم

چاره ندارم اگر صبور نباشم

تا که سحر سجده در نماز کنم من

سفره دل پیش شما باز کنم من

غرق ریا هستم از این نافله بیزار...

شهر شلوغ است...از این ولوله بیزار

خسته و افسرده و بی حوصله بیزار

آه ...بیا هستم از این فاصله بیزار

مرهم درد من است صبر همیشه

ماه نماند به پشت ابر همیشه

وقت ظهورت به خداوند...اگر شد

خورده ام آقا به تو سوگند...اگر شد

دود کنم دور تو اسپند...اگر شد

حیف نوشتیم و نوشتند: اگر شد

طول کشیده به خدا این شب یلدا

رنج کشیدم تو قدم رنجه بفرما

رشته عشقت مرا به غصّه کشید ست

اشک غریبانه ام به گونه چکید ست

مجلس ما گر شما نیایی بعید ست

میدهمت من قسم به ساقی بی دست

یوسف گمگشته به بازار نیامد...

اهل حرم! میر و علمدار نیامد...

یاسین قاسمی