نور بخش آفتاب نور گیرد آفتاب از شعله ی فانوس تو سایه افکنده به عالم جلوه محسوس تو میکشد صدها ملک را زاسمانها بر زمین جذبه و گیرایی یک ذکر یا

نور بخش آفتاب

نور گیرد آفتاب از شعله ی فانوس تو

سایه افکنده به عالم جلوه محسوس تو

میکشد صدها ملک را زاسمانها بر زمین

جذبه و گیرایی یک ذکر یا قدوس تو

رحمت و مهر و عطوفت خوشه ای از خرمنت

جود و احسان و کرم رودی ز اقیانوس تو

یا ابالهادی عزیز مرتضی یابن الرضا(ع)

ای که جز بنده نوازی نیست در قاموس تو

ما مریدو تو مرادی، ما گدا و تو جواد

دستخالی آمدیم امروز بر پابوس تو

"از تبار هاشمی، ایثار در خون شماست

"دینتان بر گردن دین است و مدیون شماست

بی شما ممکن نباشد صرف فعل خواستن

دستگیری از شما وز شیعیان بر خواستن

عاقبت خیری و صحت ،ثروتی اعطا کنید

حیف باشد از کریمی چون شما کم خواستن

نیست با ارزشتر از این تحفه در نزد خدا

با تولای شما هر سجده را آراستن

در بدست آوردن قلب شما و میلتان

باید از هر کینه ای این سینه را پیراستن

اولین گام رسیدن بر شما این است این،

بر ثواب افزودن اما از گناهان کاستن

"هر که باشد با شما دشمن،خدا را دشمن است

"مذهب من شیعه است و حبتان دین من است

ای ولای آبروبخشت صراط مستقیم

ای فراری از تو و کوی تو شیطان رجیم

ای بهشت واقعی ، ای جنت موعود من

ای همیشه تازه، ای کهنه رفیقم از قدیم

یا جواد بن جواد بن جواد بن جواد

یا کریم بن کریم بن کریم بن کریم

بر قلوب اهل قرآن و ادب تابنده است

از جبینت نور بسم اللّه رحمان رحیم

هر گدا که دوست دارد آبروی خویش را

گشته در دولتسرای خواجه ای چون تو مقیم

"چون نمی کوبی تو احسان خودت را بر سرش

"میکشی با مهر دستان خودت را بر سرش

هرکه میخواهد تو را، در مشهد از راه وداد

داخل بیت الرضا میگردد از باب الجواد(ع)

سجده بر دادار بی مهر تو در محراب؟ وای!

وای از جهل بسیط عالمان بیسواد!

هم نبیره بر امام باقری یابن الرضا(ع)

هم ندیده گشته ای بر حضرت زین العباد(ع)

روز محشر هم مرا در سایه ی خود جای ده

ای ولای خالص و ناب توام زاد العماد

وای بر من! میشوم بیچاره در روز جزا

گر ز یاد تو روم با اینهمه جرم زیاد

"نه، به من ثابت شده آقایی ات مولایی ات

"تو به دادم میرسی با رافت زهرایی ات

(چهار بند از شعر بدلیل زیاد بودن کارکتر ها نوشته نشد)

شعر از حسین ولی خانی