نذر نگاه مهربان معصومه(س) از آل عشق غیرِ کرامت ندیده ام از باغ عشق غیرِ اجابت نچیده ام از کوزه ی کریمه تان آب می خورم در پیچ بندگی شما تاب می خ

از آل عشق غیرِ کرامت ندیده ام

از باغ عشق غیرِ اجابت نچیده ام

از کوزه ی کریمه تان آب می خورم
در پیچ بندگی شما تاب می خورم

یک تکه نور کنج دلم راه می رود
در خاطرش به دیدن آن ماه می رود

با بال عشق سمت تو پرواز می کنم
در مرقدت حدیث دل آغاز می کنم

وقتی که از نگاه شما مست می شوم
فارغ ز هرچه نیست،فقط هست می شوم

از کوه غم به شادی دلها رسیده ام
لب تشنه ام،به چشمه ی دنیا رسیده ام

از نام تو تمام زمین آبرو گرفت
*باید برای بردن نامت وضو گرفت

نامت به زیرِسایه ی موسی بن جعفراست
ایمان تو ادامه ی تفسیر کوثر است

لطف ضریح تو،کرمِ شمس مشهداست
گلدسته ات حریم نفس های احمد است

ایرانِ من به عشق شما هست جاودان
قم،قبله ی حدیث بهشت ست بی گمان

بانو،چه خوب شد به هوای برادرت
اینجارسید جسمِ گلِ یاسِ اطهرت

کشتی شکسته ام،به تو پهلو گرفته ام
عمریست با نگاه رضا خو گرفته ام

رخصت بده نفس بکشم در هوای تو
رخصت بده که باز بمیرم برای تو

شعرم به یادِ عاشقی ات پر امید شد
شاید که در هوای وصالت شهید شد.


*این مصرع وام دار شاعر گرانقدر،آقای حمیدرضا برقعی ست.