در غمت روز و شب به سر بردن اين همه انتظار و شيدايي

صبح تا شب خدا خدا گفتن، دوري و شوق و ناشكيبايي

هر شبم طي شده به عشق و جنون همدمم تار و ني، دف و قانون

گه گداري به صبر فرهادي، گاه با حسرتي زليخايي

مي نويسم به شيشه و ديوار؛ السلام عليك اي دلدار

باز هستم رضا رضا گويان در پي آن حريم رويايي

عشق من عشق قطره و درياست ريشه در آب و خاك من دارد

نيست اصلا شبيه يك لحظه از همين عشق هاي حالايي

شب به شب آتشم به ياد تو، هيزم كوره ام خودم هستم

بس كه آتش گرفته از يادت؛ سينه ام معبدي ست بودايي  

آه! دريا مرا به خويش بخوان... قايقم را به آب خواهم زد

از تب موج ها نمي ترسد تشنه ي آن نگاه دريايي...

مطهره عباسيان