اي که هر دم دم ز مولا ميزني پس چرا وقت عمل جا مي زني اي که گوئي در پناه مهدي ام مستحق يک نگاه مهد

اي که هر دم دم ز مولا ميزني

پس چرا وقت عمل جا مي زني

اي که گوئي در پناه مهدي ام

مستحق يک نگاه مهدي ام

نام مهدي جان من بازيچه نيست

عاشق مهدي خدا داند که کيست

اي که اظهار ارادت مي کني

در خفا صد ها جنايت مي کني

عاشق مهدي نمودار وفاست

قلب اوآئينه مهر و صفاست

ذکر يا مهدي ز هر ذکري نکوست

دوستي با او جواز آبروست

ما نه اندر عشقبازي جاهليم

ما براي عشق حرمت قائليم

هر کسي چشم انتظار مهدي است

بي تکلف ريزه خوار مهدي است

سرمه افرشتگان خاک رهش

حاتم طائي گداي درگهش

چشم زيبايان عالم سوي اوست

يوسف مصري غلام کوي اوست

دل گلستان است و مهدي ياس اوست

صد ميخانه زنده از انفاس اوست

معجزاتي برتر از عيسي کند

بي عصا کار دو صد موسي کند

مهدي موعود يعني مصطفي

رونوشتي از علي المرتضي

اوست عين احمد احمد عين اوست

مه غباري از کف نعلين اوست

هر که قائل نيست بر امر ظهور

بي شعور است بي شعور است بي شعور

انتظار اوهمه درد است درد

هر که با مهدي بود مرد است مرد

انتظار او همه فيض است فيض

دشمن او نطفه حيض است حيض

اوامير ملک جن و آدم است

او ولي امر کل عالم است

در زمين و در سماء اين صحبت است

مهدي زهرا امام امت است

خط آزادي ز کلک شصت اوست

جمعه ها پرونده ها در دست اوست

اوليا را چون وصي خاتمه است

نقش مهر دست او يا فاطمه است

اين همه شور از پي خوش عهدي است

آرزوي ما ظهور مهدي است

«سيد خوش» زاد اي دل سوخته

فاطمه ديده به مهدي دوخته