ما بی دلان ِ بیدلی عشق دلبریم
در وادی جنون به تمنای قنبریم
صبح جلا که عالمیان غرق حسرتند
ما سرخوشان نوش می از جام ساغریم
هو هو کنان به عرصۀ میزان و احتساب
ما باده نوش حافظ مینای کوثریم
زاهد اگر به عشق ِ جنان، گشته اهل زهد
ما عاکفان ِ طاق ِ دو ابروی حیدریم
ما را بوَد حرام اگر اینکه بجز نجف
بر دیر و مسجد و حرمی سجده آوریم
بگرفته‌ایم دامن سلطان دین، علی
ما کـَلبِ کوی فاتح یکتای خیبریم
کوچه به کوچه پرسه به عشق علی زنیم
عمری بود که خانه بدوش و قلندر
شاعر : طره اصفهانی
بنویس زان روایت سر تا به پا عرق