دست برداشتن از شعر برایم سخت است چند وقتیست که از شعر جدایم، سخت است حال، این طبع جوانمرگ رسیده بح

دست برداشتن از شعر برایم سخت است
چند وقتیست که از شعر جدایم، سخت است
حال، این طبع جوانمرگ رسیده بحیات
رود این بحر رسیده ست بدریای فرات
واژه هایم همه در حال حساب غم تو
بیتهایم همگی خانهخراب غم تو
همۀ قافیه هایم بتو می اندیشند
تک تک ثانیه ها هم بتو می اندیشند
بین اوراق لهوفت نفسی مهموم است
اشک هم از غم این روضه بخون محکوم است
شاه شمشادقدان! خسرو خونین کفنان!
که نداده ست نگاهت به اماننامه امان
آه از آن نسبت دوری که در این نزدیکیست
عمق این روشنی صلح فقط تاریکیست
آن امان نامه نمیخواست برادر باشی
و نمیخواست کنون زائر مادر باشی
آن امان نامه نمیخواست تو سقا باشی
وعدۀ آب دهی راهی دریا باشی
تو ولی مشک بدوش حرمی عطشانی
تیرباران شدۀ کینۀ نامردانی
تو و فریاد "أحامی أبداً عن دینی"
آه از این طایفۀ کفر چه ها میبینی
تیرباران شد و بی جانی و در خون غلتان
"شیر سرخ عربستانی" و در خون غلتان
تیرباران شدنت قد کمان میخواهد
دیدن یار بخون خفته توان میخواهد