اگر قسمت شود رويت ببينم نه دور از تو ، كنار تو نشينم ز گلزار مصفاى وجودت گلى از دست و از پايت بچ

اگر قسمت شود رويت ببينم

نه دور از تو ،  كنار تو نشينم

ز گلزار مصفاى وجودت

گلى از دست و از پايت بچينم

مرا بنما بلا گردان يارم

فداى او خدايا هر چه دارم

به اميدى در اين مى خانه هستم

كه آخر سر به دامانش گذارم

چه مى شد كار زشتم را نبيند؟

چه مى شد لحظه اى با ما نشيند؟

چو قصد تربت ليلى نمايد

براى همرهى ما را گزيند

چه بايد كرد تا يارم بيايد؟

همان كه كرده بيمارم بيايد

حبيب نازنينى كه از اول

به خود كرده گرفتارم بيايد

الهى يار را راضى ز ما كن

به هر جا مى رود ما را صدا كن

دل او را ز ما بشكسته ، مپسند

بر آن چه دوست دارد آشنا كن

غلام فرقه ى ليلى پرستم

كه تنها نام او بنموده مستم

اگر چه من از او دارم شكايت

چه سازم عشق او بسته دو دستم

گله از خوى ليلى دارد اين دل

چو مجنون بوى ليلى دارد اين دل

ز دست دل ندارم روز آرام

هواى كوى ليلى دارد اين دل

نصيب ما دلى بيمار دادند

كه ما را از فراق آزار دادند

از آن روزى كه ما را آفريدند

دل ما را به دست يار دادند

شنيدم راحت و آروم ندارى

هميشه سر روى خاكا مى زارى

چى ميشه مشت خاكى بهر تربت

براى اين گداى خود بيارى؟

چي ميشه تو بگى امشب كجايي؟

چى ميشه بس كنى دورى ، بيايي؟

تو كه جات روى چشم عاشقونه

از اين صحرا به اون صحرا چرايي؟

كريم اونه كه با سائل بشينه

كه راه و رسم هر مولا همينه

ما كه عمرى گداى خانه زاديم

اگه رو تو نبينيم كى ببينه؟

تو كه از عمر من خيرى نديدى

بده بر مردنم ديگر نويدى

آخه ترسم اگه زنده بمونم

جدا گردم ز تو با نااميدى

جواد حيدرى