محمود ژولیده امام حسین(ع)-مناجات ای همه جان و جهان غرق نوای تو حسین وی همه كون و مكان و

محمود ژولیده

امام حسین(ع)-مناجات



ای همه جان و جهان غرق نوای تو حسین

وی همه كون و مكان وقف عزای تو حسین

آدمی نیست هر آن كس كه ندارد غمِ تو

عالمی صف زده در زیر لوای تو حسین

هدفِ خلقت اگر معرفة المعشوق است

چیست این عشق به جز حب ولای تو حسین

كعبه انگار سیه پوش تو باشد آری

كه عزادار غمت هست خدای تو حسین

خیمه ات بارگهِ اِنسیه ی حوریٰ شد

كه شده بال مَلك فرش عزای تو حسین

انس و جن و ملك و اهل سماوات و زمین

همه محتاج تو هستند و عطای حسین

از همان روز كه از نیزه تو قرآن خواندی

مانده در گوشِ فلك سوز صدای تو حسین

آب مهریّه زهرا و تویی تشنه ی آب

پس بگریند همه دهر برای تو حسین

خیمه تا مقتلِ تو سعیِ صفا و مروه است

هَروَله می طلبد كوی صفای تو حسین

كربلا كعبه ی عشّاق و منا مسلخِ عشق

ای همه عالم و آدم به فدای تو حسین

وعده ی ما همه شش گوشه و بین الحرمین

بر سر و سینه زنان غرق ثنای تو حسین