فواد کرمانی-امام حسین هلیه السلام-مدح قامتت را چو قضا بهر شهادت آراست با قضا گفت مشيت که قيام

فواد کرمانی-امام حسین هلیه السلام-مدح

قامتت را چو قضا بهر شهادت آراست

با قضا گفت مشيت که قيامت برخاست

راستي شور قيامت، ز قيامت خبري است

بنگرد زاهد کج بين، اگر از ديده ي راست

خلق در ظل خودي محو و تو در نور خدا

ماسوا در چه مقيمند و مقام تو کجاست؟

زنده در قبر دل ما، بدن کشته ي توست

جان مايي و تو را قبر حقيقت، دل ماست

دشمنت کشت ولي نور تو خاموش نشد

آري آن جلوه که فاني نشود نور خداست

بيرق سلطنت افتاد کيان را ز کيان

سلطنت، سلطنت توست که پاينده لواست

نه بقا کرد ستمگر، نه به جا ماند ستم

ظالم از دست شد و پايه ي مظلوم به جاست

زنده را زنده نخوانند که مرگ از پي اوست

بل که زنده ست شهيدي که حياتش ز قفاست

دولت آن يافت که در پاي تو سر داد ولي

اين قبا، راست نه بر قامت هر بي سر و پاست

تو در اول سر و جان باختي اندر ره عشق

تا بدانند خلايق که فنا شرط بقاست

تا ندا کرد ولاي تو در اقليم الست

بهر لبيک ندايت دو جهان پر ز صداست

رفت بر عرشه ي ني تا سرت، اي عرش خدا

کرسي و لوح و قلم، بهر عزاي تو به پاست

پايمالي ز عبوديت و من در عجبم

که بدين حال، هنوزت سر تسليم و رضاست