وقتی از خیمه ی تو ساقی لشکر کم شد
از سر اهل حرم این همه معجر کم شد
تا که از علقمه برخاست اخا ادرکنی
بین گهواره صدای علی اصغر کم شد
مادرم رفت ، پدر بود ، پدر رفت ، حسن
از من امروز به یکجا دو برادر کم شد
دل ما کم شد اگر بعد شما حرفی نیست
حرف این است چرا از تنتان سر کم شد
تو حرم را به منِ خسته سپردی امّا
هر چه کردم نشد از خیمه دو دختر کم شد
تو زمین خوردی و از عمر کمم دیدی که ...
مانده بود آنچه همان لحظه ی آخر کم شد
خوب کردی روی نیزه تو به بالا رفتی
لااقل دیدِ تو را غصه ی مادر کم شد
باید برای شعر زنم چاک سینه را