مهی که هست بسی جان گداز می آید
مُقّدر آن چه بُوَد از فراز می آید
به چشم دل نظری کن ببین که قافله ای
به سوی کرببلا از حجاز می آید
از این طرف بنِگر حُر که با هزار سوار
به کف گرفته سنان ، پیشواز می آید
از آن طرف علی اصغر به قصد مهمانی
میان قافله در مهدِ ناز می آید
از این طرف بنِگر حرمله به کف تیری
سه شعبه دارد و مهمان نواز می آید
از آن طرف بنِگر شاه با جوانانش
برای دادن جان ، سرفراز می آید
از این طرف بنِگر شمر دون به کف خنجر
به قصد صید حرم ، یکّه تاز می آید
نگاه می کنم از هر طرف به دور و برم