باز آمدم به توس، به شهر و ديار دوست شهر شهادت و حرم مشکبار دوست شهري که هست قبله عشاق و عارفان شه

باز آمدم به توس، به شهر و ديار دوست

شهر شهادت و حرم مشکبار دوست

شهري که هست قبله عشاق و عارفان

شهري که هست مشتهر از اشتهار دوست

شهر وفا و طور لقا مشهدرضا

دارد شرافت از شرف و اعتبار دوست

ز آ ن توس گشته شهره آ فاق کاندرآن

گرديده دفن، پيکر پرافتخار دوست

مي سوختم ز آتش سوزان هجر او

شکر آن که باز، کرد نصيبم جوار دوست

آب حيات و عمر ابد کي برابر است

با دولت حضور دمي در کنار دوست

امر جهان و نظم امور جهانيان

ز امر خدا است در کف با اقتدار دوست

صف بسته اند خيل ملائک به احترام

در روضه مقدس گردون مدار دوست

ما را سخن ز بيش و کم و هست و نيست، نيست

بگزيده ايم خط و ره اختيار دوست

من کيستم که در ره او جان فدا کنم؟

جانم فداي آن که بود جان نثار دوست

جود و گذشت و مردي و ذره پروري

رحم و وفا و مهر و کرم هست کار دوست

تنها نه خاکسار در دوست گشته ام

من خاکسارم آن که بود خاکسار دوست

در کفشداري حرم شاه دين رضا

من کفشدار آن که بود کفشدار دوست