ماه بر چهره ی تابان علی می نازد
صبح بر روی درخشان علی می نازد
حاتم طائی ضرب المثل لطف و کرم
سر این سفره به احسان علی می نازد
یک دل خسته به مانند یتیمان دارم
که به شب های یتیمان علی می نازد
صفحه در صفحه ی تاریخ دلیریها بر
رقص شمشیر نمایان علی می نازد
احد آمد که علی ماند که جبریل نوشت
یا ر بر زخم فراوان علی می نازد
خندقی بود پر از ترس ُ از آن روز هنوز
دشت بر صحنه ی طوفان علی می نازد
کوری اهل سقیفه است که چشم مهدی
خط به خط بر خط قرآن علی می نازد
چو دهان باز کند عرش خدا می گوید
که خدا نیز به ایمان علی می نازد
بنویس زان روایت سر تا به پا عرق