باز قلم در عطش کوثر است تشنه ی توصیف یل خیبر است آنکه چکیدست ز دریای عشق نام گرفته ست ز اعلای عشق

باز قلم در عطش کوثر است

تشنه ی توصیف یل خیبر است

آنکه چکیدست ز دریای عشق

نام گرفته ست ز اعلای عشق

ماه ز دیدار رخش بر نتافت

کعبه از آن حجم نگاهش شکافت

عرش بلندای همان عین اوست

بسته جهان بر نخ نعلین اوست

جلوه ی غریدن او صاعقه

می چکد از هر نگهش بارقه

می وزد ار هر نفسش بوی عشق

بسته به مویش شده گیسوی عشق

کیست علی، آینه ی لطف و مهر

شه غزل خلقت و شه بیت شعر

کیست علی، وارث خیرالبشر

از همه آیات خدا آیه تر

عین علی مصدر آثار عقل

هر سخنش مصحف انوار عقل

لام علی زمزمه ی لافتی

مخلص لاسیف، و لا فارسً

یای علی معنی یا فاطمه ست

ذکر لب شیر خدا فاطمه ست

وقت دعا ارض و سما مست اوست

نه فلک انگار که در دست اوست

علت تاریکی شب دان که چیست

سجده ی شمس رخ مولا علیست

آنکه نگین بخش گدا و شه است

منصب او نقطه ی بسم الله است

 شاعر: عليرضا قنادي